Orthodontie

Dit is een specialisme in de tandheelkunde dat zich bezighoudt met het optimaliseren van de stand van tanden in de kaken door middel van beugels. De term orthodontie komt van de oud-Griekse woorden orthos (recht) en odous (tand).

De uitwerking van de orthodontie is in het dagelijks leven te zien door de beugels die mensen dragen en waarbij via haakjes en elastiekjes permanente trek- en drukkrachten op de gebitsdelen wordt uitgeoefend tot de gewenste stand is bereikt.

Tijdens de behandeling moet de patiënt de beugel meestal dag en nacht dragen (actieve behandelingsperiode). Tijdens deze periode is regelmatige controle en/of bijstelling van de beugel noodzakelijk. Na de actieve behandelingsperiode wordt er meestal een metalen draadje (spalk) achter de tanden geplaatst om de orthodontische correctie te behouden.

Soorten Beugels

Wanneer het om een beugel gaat die in de mond gedragen wordt, dan spreekt men van een intra-oraal apparaat. Deze kan vast (vaste beugel) of uitneembaar (losse beugel) zijn.

De keuze van de beugel bepaalt de orthodontist op grond van onderzoek van de patiënt, gebitsmodellen, foto’s en röntgenfoto’s. Ook worden er röntgenfoto’s van het hoofd gemaakt, waaraan allerlei metingen worden verricht.

Wanneer te starten met een beugel

Het meest geschikte tijdstip om een orthodontische behandeling te starten verschilt van persoon tot persoon. Het hangt af van de soort afwijking, de doorbraak van de definitieve tanden en van de groei van het kind. Vaak zijn er reeds vroeg tekenen dat een behandeling nodig zal zijn, zoals bij duim- en vingerzuigen, ruimtegebrek in het wisselgebit, ontbrekende tanden, mondademhaling, moeilijkheden bij het spreken of kauwen of het foutief op elkaar passen van boven- en ondertanden.

Er bestaat geen leeftijdslimiet op een orthodontische behandeling. Bepaalde afwijkingen kunnen alleen bij het groeiende kind gecorrigeerd worden, maar vele orthodontische problemen zijn ook bij volwassenen behandelbaar.